Clancy Brown prawie odrzucił rolę Kurgana, mając na uwadze swoją alergię na kosmetyki, która miałaby uniemożliwić mu noszenie implantów wymaganych pod koniec filmu.
Pierwotnie w rolę Connora MacLeoda miał się wcielić Mickey Rourke, jednak odrzucił propozycję udziału w filmie. Pod uwagę brani byli również Michael Douglas, Kevin Costner, Sting, Mel Gibson i Patrick Swayze.
Virginia Madsen brała udział w przesłuchaniu do roli Heather. Mimo, iż roli nie dostala, wcieliła się w rolę dziewczyny Connora w drugim filmie.
Według Roxanne Hart, to Brooke Adams była początkowo rozważana do roli Brendy J. Wyatt. Pod uwagę brane były również Sigourney Weaver, Glenn Close, Lorraine Bracco, Sean Young, Demi Moore, Elizabeth Perkins, Karen Allen, Kate Capshaw i Diane Lane.
Rutger Hauer i Nick Nolte byli kandydatami do roli Victora Krugera / Kurgana.
Lee Van Cleef, Clint Eastwood, Malcolm McDowell, Gene Hackman, Michael Caine i Peter O'Toole byli kandydatami do roli Juana Sancheza Villa-Lobos Ramireza.
Do scen bitewnych zatrudniono jako statystów studentów z Uniwersytetu w Glasgow, głównie ze względu na ich długie włosy.
W jednej ze scen Fazil traci swoje lustrzane okulary, aby w innej już je mieć na nosie ponownie.
W jednej ze scen postać "militarysty" jedzie Firebirdem 1977, zaś po chwili jest to Firebird 1979.
Kurgan jeździ Chevroletem Impala, który zmienia się w Darta.
Przewody zawieszające są widoczne, gdy MacLeod odbiera Nagrodę.
Po zabiciu Ramireza przez Kurgana, piorun uderza w klatkę schodową niszcząc przy okazji stopnie, na których stoi Kurgan. W następnych scenach widać, że schody są nienaruszone.
W pierwszej scenie w garażu, po uderzeniu w auto, miecz MacLeoda wygina się.
W poszukiwaniu Connora, Kurgan wyłamuje drzwi w jego domu. Można wtedy zauważyć, że nie zostały wykonane z drewna lecz polistyrenu.
Podczas retrospekcyjnej sceny w Szkocji, ksiądz ogłasza, że jest rok 1532. Jednak kalendarz gregoriański oraz współczesna prezentacja lat zostały wprowadzone dopiero w 1582 roku.
Ramirez nazywa siebie głównym metalurgiem hiszpańskiego króla Karola V. W rzeczywistości ten władca po objęciu hiszpańskiego tronu przyjął tytuł Karola I, jedynie w Niemczech nazywano go Karolem V.
Tartan klanu MacLeodów, ma wzór, który został przyjęty dopiero po 1910 roku.
Twarz kaskadera Christophera Lamberta jest widoczna, gdy MacLeod ześlizguje się po drucie w scenie walki.
W scenie walki Kurgana z Ramirezem, używa on swojego współczesnego składanego miecza.
W XV stuleciu widzimy kobzy z trzema burdonami, które pojawiły się dwa wieki później.
Chociaż Ramirez rani Kurgana w gardło, na jego mieczu nie ma śladów krwi.
Gdy Connor zostaje postrzelony w plecy przez Niemca z pistoletu maszynowego, na jego plecach nie ma ani dziur po kulach ani krwi.
Gdy Connor w końcu odbiera Nagrodę, można zauważyć u jego stóp akumulator samochodowy, podłączony do mieczy w celu wywołania iskier podczas pojedynku.
Pod koniec filmu, gdy Brenda krzyczy na dachu Silvercup Studios, jej usta nie pasują do krzyku.
Miecz, który wykorzystuje Connor, posiada śrubę mocującą rękojeść do ostrza.
Podczas pierwszego ujęcia zamku Eilean Donan, można zauważyć, że słońce odbija się od auta przejeżdżającego drogą A87.
Po postrzeleniu przez militarnego maniaka, Kurgan kradnie zielonego Chevelle'a ze starszą kobietą w środku. Gdy auto nabiera prędkości można zauważyć, że mamy do czynienia z zielonym dusterem.
Kiedy po raz pierwszy widzimy Kurgana we współczesnym Nowym Jorku, zaczyna składać miecz w pokoju motelowym. Łączenie miecza podzielonego na kawałki, a zwłaszcza ostrza, czyni go jedną z najsłabszych i najbardziej nieefektywnych broni. Fakt, że ostrze jest podzielone czyni je bardzo słabe, a kontakt z innym mieczem, czy też twardą nawierzchnią, z łatwością doprowadziłby do pęknięcia.
Początkowa walka z Fasilem odbywa się w garażu pod Madison City Garden. Ale w ujęciu, w którym zapaśnik Terry Gordy uderza o naciągacz lin ringu, w lewym górnym rogu ekranu widoczny jest sztandar New Jersey Nets. Sceny pojedynku zostały w rzeczywistości zarejestrowane na Meadowlands Arena w East Rutherford w stanie New Jersey, gdzie grają Netsi.
Gdy Kurgan dźga bandytę i unosi go do góry, ranny wymawia słowo "Co", chociaż ruch jego ust nie pasuje do kwestii.
Kiedy Kurgan i Ramirez walczą w domu Connora, można zauważyć, że kamienie, które wypadają ze ściany są sztuczne. Można to poznać w kilku ujęciach, gdzie Kurgan bez najmniejszego problemu usuwa je z drogi.
Zamek, w którym mieszkał Connor MacLeod został również użyty do ujęć we wnętrzach w filmie "Monty Python i Święty Graal".
Studio Silvercup, będące miejscem finałowej walki w filmie (logo jest widoczne w kilku ujęciach), było niegdyś piekarnią chleba o nazwie Silvercup Company, która zbankrutowała kilka lat przed nakręceniem filmu.
Zdjęcia do filmu zrealizowano w Nowym Jorku (Nowy Jork, USA), Rutherford (New Jersey, USA), Londynie, Welwyn Garden City (Anglia, Wielka Brytania), wąwozie Glen Coe, nad jeziorami Loch Kishorn i Loch Shiel, na wrzosowisku Rannoch Moor, w pobliżu gór Slioch i The Storr, na wyspach Skye i Eilean Donan (Szkocja, Wielka Brytania), a także na terenie Walii (Wielka Brytania).
Scena w alejce, gdzie Kurgan pozbawia Kastagira głowy i wbija miecz w militarnego maniaka, po czym następuje eksplozja została nakręcona w angielskiej alei mimo, iż akcja odbywała się w Nowym Jorku. Reżyserowi nie do końca podobał się pomysł spowodowania wybuchu w tamtej alei, gdyż okna miały wiktoriańskie szyby; ostatecznie jednak otrzymał pozwolenie, ponieważ teren był i tak przeznaczony do zniszczenia w przeciągu kilku miesięcy.
Christopher Lambert nauczył się mówić po angielsku bezpośrednio przed wzięciem roli do "Nieśmiertelnego". Jedynym filmem, w którym mówił po angielsku przed tą rolą był "Greystoke: Legenda Tarzana, władcy małp", gdzie wypowiedział jedynie kilka słów...
Krótki urywek utworu "New York, New York", wykonywany przez Queen podczas jednej ze scen nigdy nie został wydany na żadnym z albumów zespołu. Fragment pojawił się dopiero na wznowionej edycji oficjalnej ścieżki dźwiękowej do filmu.
Sean Connery i Christopher Lambert byli ze sobą w tak dobrych stosunkach podczas filmowania, że mówili do siebie po imionach swych odgrywanych postaci, nawet będąc poza planem i to pod naciskiem Lamberta, Sean Connery wraz ze swoją postacią powrócił w sequelu.
Według komentarza reżysera, animowane błyskawice na ramionach Connora podczas otrzymywania Nagrody, miały tak naprawdę ukryć kable - ironicznie, najprawdopodobniej przyciągnęło to do nich jeszcze większą uwagę.
Zespół Queen został zaproszony, by obejrzeć "surowy" jeszcze obraz filmu, co miałoby im pomóc w ułożeniu ścieżki dźwiękowej. Brian May napisał "Who Wants To Live Forever" podczas podróży taksówką do domu, po obejrzeniu filmu, a Roger Taylor użył zwrotu "It's a kind of magic" jako podstawę do tytułu końcowego utworu.
Kościelna scena z Kurganem (Clancy Brown) została nakręcona w nocy za pozwoleniem nadzorujących księży. Mimo wszystko, kwestie wypowiadane przez Browna były improwizowane i ponoć tak świętokradcze, że kapłani znajdujący się poza kamerą czynili znak krzyża za każdym razem, gdy coś mówił.
Poza ujęciami znanymi z reżyserskiej wersji filmu, nakręcono kilka innych scen, które zostały utracone z powodu pożaru. Jedna z tych sekwencji ukazywała walkę w biurowcu między Kurganem a azjatyckim nieśmiertelnym o imieniu Yung Dol Kim. Kim, mając dość nieśmiertelnej egzystencji pozwala ściąć się Kurganowi. W pozostałych scenach 1) Connor i Kastagir dokuczają detektywowi Bedsoe w nocnym klubie, gdzie pojawia się też Candy z wcześniejszych ujęć, 2) Brenda wreszcie ma okazję przyjrzeć się dokładnie katanie, która doprowadziła ją do Connora, 3) pojawia się retrospekcja z Connorem jako Adrianem Montigue, 4) po spaleniu mieszkania Connora, Rachel natrafia na porucznika Morana i sugerowany jest romans między nimi, 5) w ramach kolejnej retrospekcji, Connor spotyka Benjamina Franklina. Po zaginionych scenach zachowały się jedynie fotografie.
Pierwsza amerykańska wersja kinowa nie zawierała 8 minut zdjęć. Oryginalna wersja filmu została wypuszczona w Stanach dopiero w 1996 r., w ramach specjalnej edycji DVD ("10th Anniversary Director's Cut"). Wszystkie kolejne wydania filmu zawierają już wersję reżyserską. Pierwotnie usunięte sceny to: 1) rozpoczynające film wspomnienia ze Szkocji, gdy Connor siedzi na stadionie, 2) Fasil robiący przewroty w tył na podziemnym parkingu, 3) pożegnanie pierwszej żony Connora przed bitwą, 4) cierpiący na ziemi Connor po pchnięciu Kurgana oraz 5) retrospekcja z II Wojny Światowej, gdzie Connor ratuje młodą Rachel. Dodatkowo, w kinowej scenie wygnania Connora z wioski wycięto uderzenia głową i inne mocniejsze ciosy.
Wszystkie sceny z udziałem Seana Connery'ego musiały zostać sfilmowane w ciągu tygodnia z powodu harmonogramu aktora. Założył się nawet z reżyserem Russellem Mulcahym, że nie uda im się skończyć w 7 dni, jednak Mulcahy wygrał ten zakład.
Scena, podczas której Macleod i Brenda siedzą przy brandy została zainspirowana kolacją Russella Mulcahy z Jimem Steinmanem. Otwierając butelkę wina z 1949 r., Steinman zaczął wąchać powietrze między korkiem a butelką, po czym stwierdził, że właśnie powąchał powietrze z 1949 roku.
Zgodnie z komentarzem DVD, moment kulminacyjny filmu miał oryginalnie nastąpić na Statule Wolności. Później myślano o wesołym miasteczku, a ostatecznie skończyło się na dachu budynku Silvercup Studios.
Iskrzenie się mieczy podczas uderzeń uzyskano poprzez przyczepienie kabli do każdego miecza, które z kolei prowadziły do akumulatora. Jeden kabel podpięty był do dodatniego zacisku, a drugi do ujemnego, przez co gdy miecze się stykały powstawał łuk elektryczny.
Otwierająca film scena miała się odbyć podczas meczu hokejowego NHL, lecz liga NHL odmówiła zgody na zdjęcia po tym, jak twórcy sami przyznali, iż chcieli podkreślić przemoc meczy hokejowych.
Początkowy monolog Seana Connery'ego zawiera pogłos, ponieważ został nagrany w łazience. Puszczono go potem producentom przez telefon i został zatwierdzony, gdyż w ten sposób nie byli w stanie rozpoznać brzmienia nagrania.
Czołowe napisy (czerwony tekst na czarnym tle) były pierwotnie umieszczone tymczasowo. Producentom jednak bardzo przypadły do gustu i załączono je do ostatecznej wersji filmu.
Zdjęcia do filmu kręcono od kwietnia do 30 sierpnia 1985 roku.